Józef Fryźlewicz

---

Życiorys

W latach 1952–1953 Józef Fryźlewicz podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie, a następnie, w okresie 1953–1954, kontynuował kształcenie na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po ukończeniu nauki, przez pewien czas pracował jako instruktor kulturalny w domu kultury znajdującym się w Nowym Targu. W 1959 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim łódzkiej filmówki, a w tym samym roku zadebiutował na scenie teatralnej.

Największą część swojej kariery artystycznej Fryźlewicz związał ze scenami warszawskimi, choć od 1995 roku pozostawał bez etatu. Jego talent i zaangażowanie zaowocowały licznymi nagrodami zdobytymi za niezapomniane role teatralne, w tym m.in. na Kaliskich Spotkaniach Teatralnych, gdzie otrzymał wyróżnienie za swój występ jako Konrad w „Wyzwoleniu” S. Wyspiańskiego oraz jako Hrabia w „Nie-Boskiej komedii” Z. Krasińskiego. W swoim dorobku artystycznym miał ponad 100 ról, zarówno w filmach, jak i w Teatrze Telewizji. Piastował również rolę autora sztuk teatralnych, wierszy oraz opowiadań, które ukazywały się w czasopismach kulturalnych.

W 2015 roku Fryźlewicz wydał książkę wspomnieniową zatytułowaną Pamiętam… Listy do Marka w wydawnictwie „Zachylina”. Jego twórczość literacka obejmowała również dzieło pt. Ja, Zgryźlewicz. Prywatnie był żonaty z aktorką i poetką Barbarą Zgorzelewicz. Para doczekała się syna, Marcina Fryźlewicza, który pracuje jako prawnik w Biurze Analiz Sejmowych w Kancelarii Sejmu. W rodzinie artysty był również bratankiem Marka Fryźlewicza (ur. 1960, zm. 2020), który pełnił funkcję burmistrza Nowego Targu. Fryźlewicz nosił przydomek „Maziorz”.

Józef Fryźlewicz zmarł 17 sierpnia 2018 roku w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie. Dwa tygodnie później, 31 sierpnia 2018, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Teatr

Józef Fryźlewicz miał niezwykle bogatą karierę teatralną, która obejmowała wiele znaczących scen w Polsce. Jego pierwsze doświadczenia artystyczne związane były z Teatrem im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, w którym pracował w latach 1959–1961. Następnie, w okresie 1961–1963, związany był z Lubuskim Teatrem im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze.

W kolejnych latach artysta kontynuował swoją karierę w prestiżowych placówkach, takich jak Teatr Polski w Poznaniu (1963–1966) oraz Teatr Ludowy w Krakowie (1966–1968). Jego inne istotne występy miały miejsce w Teatrze Śląskim (1968–1969) i Teatrze Narodowym w Warszawie (1969–1972).

W trwającej wiele lat karierze, Fryźlewicz także współpracował z Teatrem Współczesnym w Warszawie (1972–1978) oraz Teatrem na Woli (1978–1982). Dodatkowo, przez kilka lat związany był z Teatrem Rozmaitości w Warszawie (1982–1986), Teatrem Na Targówku (1986–1988) i Teatrem Popularnym (1988–1989).

Ostatnie lata jego kariery spędzone były w Teatrze Polskim im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy (1989–1995), gdzie pełnił funkcję specjalisty do spraw wymowy. Ta różnorodność doświadczeń w różnych teatrach świadczy o jego wszechstronności oraz głębokiej pasji do sztuki teatralnej.

Teatr Tv

– Prymas w Komańczy Scena Faktu, reżyseria Paweł Woldan (2010) – w roli ojca kardynała Wyszyńskiego.

– Mojżesz i Katarzyna J. Godlewskiej, reżyser A. Drabiński (1998) – w postaci dziadka Mojżesza.

– Ksiądz Marek J. Słowackiego, w reżyserii K. Nazara (1997) – odgrywa Marszałka.

– Król Maciuś Pierwszy autorstwa J. Korczaka, reżyseria F. Zylber (1997) – w roli ministra oświaty.

– Promieniowanie ojcostwa według K. Wojtyły, reżyser A.M. Marczewski (1983) – postać Adama.

– Lato autorstwa T. Rittnera, w reżyserii S. Hebanowskiego (1980) – gra doktora.

– Okup dla wszystkich według J. Hena, reżyseria Z. Wardejn (1978) – rola Pietro.

Filmografia

Filmografia Józefa Fryźlewicza jest bogata i różnorodna, ukazując jego talent aktorski przez wiele lat. Poniżej przedstawiamy szczegółowy zestaw jego ról w filmach i serialach:

• – Niania (odc. 22) (2006), reż. J. Bogajewicz – Stanisław,
• – Kto nigdy nie żył… (2006), reż. A. Seweryn – proboszcz,
• – Plebania (2005) – Wiciak,
• – Twarze i maski (2000) – ksiądz,
• – Pan Tadeusz (1999), reż. A. Wajda – Karol Kniaziewicz,
• – Bar „Atlantic” – serial TV (1996), reż. Janusz Majewski – Stopka,
• – Siwa legenda (1991), reż. B. Poręba – kanclerz,
• – Żelazną ręką (1989), reż. R. Ber – Gosławski,
• – Pole niczyje (1988), reż. J. Błeszyński – Szczęsny,
• – Mistrz i Małgorzata (1988), reż. M. Wojtyszko – Arkadiusz Semplejarow, widz w teatrze „Variete”,
• – Śmieciarz (1987) – mecenas Przełęcki (odc. 1),
• – Tumor Witkacego (1985), reż. G. Dubowski – Tadeusz „Boy” Żeleński,
• – Przyłbice i kaptury (1985), reż. M. Piestrak – Johann Vogelweder, brat Petera,
• – Mrzonka (1985), reż. J. Majewski – Jan Galica z Szaflar,
• – Klejnot wolnego sumienia (1981), reż. G. Królikiewicz – biskup Krasiński,
• – Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1981) – Karol Libelt (odc. 4 i 5),
• – Królowa Bona (1980), reż. J. Majewski – Seweryn Boner, bankier królewski,
• – Polonia Restituta (1980), reż. B. Poręba – Roman Dmowski,
• – Dyrygent (1979), reż. A. Wajda – wojewoda,
• – Znaki zodiaku (1978), reż. G. Zalewski – docent, wykładowca Magdy,
• – Somosierra. 1808 (1978), reż. L. Smolińska i M. Sroka – Józef Bonawentura Załuski,
• – Test pilota Pirxa (1978), reż. M. Piestrak – obrońca Pirxa na rozprawie,
• – Tańczący jastrząb (1977), reż. G. Królikiewicz – Kinol,
• – Raszyn. 1809 (1977), reż. L. Smolińska i M. Sroka – Jan Henryk Dąbrowski,
• – Pasja (1977), reż. S. Różewicz – Teofil Wiśniewski, prezes trybunału w Galicji,
• – Granica (1977), reż. J. Rybkowski – Antoni, inspektor policji,
• – 07 zgłoś się (1976), reż. K. Szmagier – Oleszuk, uczestnik napadu na jubilera,
• – Cafe pod Minogą (1959), reż. B. Brok – gestapowiec.

---

Oceń: Józef Fryźlewicz

---