Andrzej Waligórski, urodzony 20 października 1926 roku w Nowym Targu, to postać, która odegrała kluczową rolę w polskiej kulturze. Jego działalność obejmowała wiele obszarów, w tym aktorstwo, poezję, satyrę oraz dziennikarstwo. Przez wiele lat był współpracownikiem Polskiego Radia we Wrocławiu, gdzie zyskał uznanie i szacunek słuchaczy.
Waligórski swoją twórczością potrafił przenikać do serc ludzi, a jego humorem i przenikliwością potrafił zjednywać sobie rzesze miłośników. Jego życie zakończyło się 10 maja 1992 roku we Wrocławiu, ale pozostawił po sobie niezatarte ślady w polskiej sztuce i mediach.
Działalność
Andrzej Waligórski zasłynął przede wszystkim jako twórca tekstów piosenek, które wykonywali między innymi Tadeusz Chyła (znany utwór „Ballada o cysorzu”) oraz Olek Grotowski w duecie z Małgorzatą Zwierzchowską. Szacuje się, że napisał około tysiąca piosenek. Sam nazywał siebie często tekściarzem, co podkreślało jego zaangażowanie i pasję do sztuki słowa.
Pełnił funkcję kierownika wrocławskiego radiowego magazynu rozrywkowego „Studio 202”, w ramach której przyczynił się do wypromowania kabaretu „Elita”, z którym następnie nawiązał współpracę. Stworzył również postać Dreptaka, która stała się symbolem przeciętnego Polaka z jego licznymi wadami i zaletami. Andrzej był także autorem „Bajeczek Babci Pimpusiowej” oraz felietonu radiowego „Pocztówki z Karłowic”, a także popularnego słuchowiska radiowego „Rycerze”, emitowanego w magazynie „60 minut na godzinę”, które parodiowało Trylogię Henryka Sienkiewicza. Z tego słuchowiska pochodzi znana piosenka „Hej, szable w dłoń”.
Andrzej Waligórski miał liczne przyjaźnie, w tym z estońskim aktorem Brunonem Oją, który osiedlił się we Wrocławiu. Jego wiersze były publikowane na ostatniej stronie tygodnika „Najwyższy CZAS!”. Ważnym aspektem jego życia była apolityczność – nie utożsamiał się z żadną opcją polityczną, choć przez pewien czas był członkiem Stronnictwa Demokratycznego.
Niestety, zmarł na zawał serca, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny. Jego imię nadano Gimnazjum nr 16, które znajduje się przy ul. Jemiołowej we Wrocławiu. Dodatkowo, jedna z ulic w południowej części miasta, łącząca ul. Sudecką z ul. Powstańców Śląskich w Parku Południowym, również nosi jego imię. Od 1995 roku, członkowie kabaretu Elita („Akademia Humoris Causa”) przyznają nagrody im. Waligórskiego, znane jako „Andrzeje”.
Przypisy
- Dominik Wilczewski: Bruno O'Ya. Estoński gość w polskim kinie. Eesti.pl, 05.12.2020 r. [dostęp 29.11.2021 r.]
- a b Biografia Andrzeja Waligórskiego. [dostęp 14.02.2013 r.]
- Portrety. Już 15 lat bez Andrzeja Waligórskiego. [dostęp 24.11.2008 r.]
- Lesław Lech, Edward Zubik (1907–2000), „Biuletyn Stronnictwa Demokratycznego”, nr 8 (205), 17.05.2000 r.
- Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 162.
- Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 943.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Tadeusz Śmiałkowski | Edward Sutor | Paweł Gędłek | Grażyna Jaskierska | Jan Kanty Pawluśkiewicz | Zofia Kilanowicz | Bartłomiej Kurzeja | Józef Mroszczak | Władysław Markocki | Joanna Kuberska | Wojciech Czepiel | Ryszard Krzywka | Piotr Cyrwus | Janusz Michał Różański | Michał Gołębiowski | Karol Kostur | Zygmunt Lubertowicz | Stanisław Jaskułka (aktor) | Michał Rekucki | Maria AlkiewiczOceń: Andrzej Waligórski