Tadeusz Garb


Tadeusz Garb był wybitnym polskim hokeistą, który pozostawił po sobie trwały ślad w historii tego sportu. Urodził się 25 września 1948 roku w Nowym Targu, w miejscu, które jest znane z tradycji hokejowych w Polsce.

Jego kariera sportowa trwała przez wiele lat, a po zakończeniu kariery zawodniczej, Tadeusz Garb z powodzeniem zajął się trenowaniem hokeja, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami zawodników. Jednak jego życie zakończyło się tragicznie 3 lipca 2014 roku, pozostawiając po sobie liczne wspomnienia oraz uznanie wśród miłośników hokeja.

Życiorys

Tadeusz Garb przyszedł na świat 25 września 1948 roku w Nowym Targu. Zasłynął jako hokeista, będąc wychowankiem Podhala Nowy Targ. Jego pierwszym trenerem był Mieczysław Chmura. W wieku piętnastu lat spędził dwa lata jako zawodnik Wisły Nowy Targ. W 1969 roku dołączył do Stali Sanok, stając się drugim, obok Tadeusza Radzkiego, nowym graczem w tym klubie. Obaj zadebiutowali w drużynie w sezonie 1969/1970, rywalizując w lidze okręgowej.

W sezonie 1970/1971, uczestniczył w rozgrywkach okręgowej ligi krakowskiej, a w 1971 roku udało im się uzyskać awans do ówczesnej drugiej klasy ligowej. Garb, wspólnie z innymi zawodnikami z Nowego Targu w drużynie sanockiej, kontynuował swoją karierę w II lidze. W 1975 roku został wyróżniony jako najpopularniejszy sportowiec w IV plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal”. Podczas sezonu 1975/1976 jego gra była wyjątkowa, szczególnie we współpracy z partnerem w ataku, Janem Paszkiewiczem (początkowo wspierał ich Jan Łakos, a później Czesław Radwański).

Wraz z drużyną odniósł historyczny sukces w roku 30-lecia istnienia klubu, zdobywając II ligę w Grupie Południowej i awansując do I ligi, co stanowi najwyższy poziom rozgrywkowy w Polsce. W tym sezonie był najskuteczniejszym zawodnikiem drużyny, uzyskując 73 punkty, które składały się z 23 goli i 50 asyst; tyle samo punktów zdobył również Jan Paszkiewicz, ale uzyskał 58 goli. Trzecim partnerem w ich ataku był wówczas Czesław Radwański. W połowie 1977 roku Garb powrócił do aktywności po długotrwałej chorobie.

Chociaż przed sezonem 1978/1979 zdecydował się na przerwę w karierze, to powrócił do gry w trakcie rozgrywek, znowu grając w ataku u boku Jana Paszkiewicza oraz Franciszka Pajerskiego. Po sezonie 1979/1980 Garb definitywnie zakończył karierę gracza, przekształcając się w trenera młodzików w Sanoku. 14 lutego 1981 roku wziął udział w meczu pokazowym, który odbył się pomiędzy obecnymi zawodnikami Stali a byłymi hokeistami klubu, a wynik był 12:4.

Po zakończeniu aktywnego uprawiania sportu, Garb stał się trenerem grup młodzieżowych, a w 1989 roku prowadził grupę żaków w Stali Sanok. Jako szkoleniowiec pracował również w kolejnych kontynuatorach prawnych klubu: STS Sanok, SKH Sanok i KH Sanok. Jednocześnie stanął na czele klasy sportowej, która została utworzona w Szkole Podstawowej nr 7. Jako trener przygotowywał drużynę spartakiadową, a gdy w 1988 roku był nieobecny, obowiązki te przejął Jan Paszkiewicz. Po sezonie 1988/1989 ponownie objął drużynę spartakiadową.

Garb pełnił także funkcję asystenta trenera drużyny seniorskiej w sezonie 1987/1988 oraz przez część sezonu 1989/1990, kiedy to głównym trenerem był Franciszek Pajerski. Czterokrotnie był pierwszym trenerem drużyny (w latach 1990, 2000-2001, w 2001 oraz od lutego do sierpnia 2003). Od lipca 1999 pełnił rolę asystenta głównego trenera Wincentego Kawy. Wśród jego wychowanków znalazło się wielu znakomitych hokeistów, takich jak Adam Milczanowski, Wojciech Zubik, Grzegorz Mermer, Piotr Milan, Marcin Ćwikła, Tomasz Demkowicz, Maciej oraz Michał Radwańscy, Bogusław Rąpała, Wojciech Milan, Maciej Mermer, a także Łukasz Janiec. Szkoleniem najmłodszych adeptów hokeja zajmował się w drużynie Niedźwiadki Sanok.

Tadeusz Garb zmarł 3 lipca 2014 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku to Cmentarz Centralny w Sanoku, gdzie został pochowany 8 lipca 2014 roku. W życiu osobistym był mężem od 1973 roku i miał dwie córki.

Przypisy

  1. Zmarł Tadeusz Garb. Człowiek orkiestra sanockiego hokeja [online], khsanok.net, 30.06.2016 r. [dostęp 11.10.2023 r.]
  2. Odszedł Tadeusz Garb. podhale24.pl, 06.07.2014 r. [dostęp 09.11.2014 r.]
  3. Nowy trener w KH Sanok. hokej.net, 24.02.2003 r. [dostęp 09.11.2014 r.]
  4. Sprawozdanie: Trzy lata czekaliśmy na tą chwilę!. hokej.net, 11.09.2004 r. [dostęp 09.11.2014 r.]
  5. GKS nigdy nie spadnie!. hokej.net, 09.01.2005 r. [dostęp 09.11.2014 r.]
  6. Grzegorz Michalewski: Terminarz I ligi hokeja na lodzie. rzeszow.wyborcza.pl, 26.09.2001 r. [dostęp 26.12.2017 r.]
  7. Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz: 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001. Sanok: 2001, s. 207.
  8. Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz, 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001, Sanok 2001, s. 206.
  9. Józef Ząbkiewicz. Hokej. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 2 (509) z 10-20 stycznia 1990 r.
  10. Roman Rybicki. Franciszek Pajerski trenerem hokeistów Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, Nr 10 z 11.01.1990 r.
  11. Józef Ząbkiewicz. Trenerskie roszady. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 32 (431) z 10-20 listopada 1987 r.
  12. Marian Struś. W sportowej walce II-ligowcy lepsi od zespołu „Old Stars”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 4, Nr 6 (207) z 20-28 lutego 1981 r.
  13. Hokeiści na... nowej drodze. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 1 z 14.03.1974 r.
  14. Franciszek Hamerski. T. Garb najpopularniejszym zawodnikiem Stali. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, 8, Nr 4 (49) z 15-28 lutego 1976 r.
  15. Hokeiści Stali Sanok mistrzami na półmetku II ligi. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 47 z 24.11.1975 r.
  16. Stal Sanok – Cracovia 7:5 i 6:6. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 45 z 10.11.1975 r.
  17. Marian Struś. Duet Garb – Paszkiewicz siłą uderzeniową „Stali”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 8, Nr 21 (40) z 21-30 listopada 1975 r.
  18. Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz: 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946-2001. Sanok: 2001, s. 46, 198.

Oceń: Tadeusz Garb

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:7