Jakub Pajerski to postać o niezwykle bogatym życiorysie, który pozostawił trwały ślad w historii Polski. Urodził się 5 lipca 1895 roku w Nowym Targu, gdzie spędził również większość swojego życia.
Jako podpułkownik intendent, Pajerski miał wyższe studia wojskowe, co świadczy o jego zaawansowanej wiedzy z zakresu logistyki wojskowej. Jego osiągnięcia nie ograniczały się jedynie do obszaru wojskowości, gdyż był także aktywnym d działaczem niepodległościowym, zaangażowanym w walkę o wolność kraju.
W jego karierze zawodowej istotnym momentem było uzyskanie Orderu Virtuti Militari, co jest najwyższym odznaczeniem wojskowym w Polsce, przyznawanym za heroizm na polu bitwy. To wyróżnienie potwierdza nie tylko jego oddanie, ale także niezwykłe zasługi na rzecz ojczyzny.
Jakub Pajerski zmarł w 1956 roku w swoim rodzinnym mieście, pozostawiając po sobie pamięć o bohaterskich czynach i wielkim patriotyzmie.
Życiorys
Jakub Pajerski przyszedł na świat 5 lipca 1895 roku w Nowym Targu, który w owym czasie był miastem powiatowym w Królestwie Galicji i Lodomerii. Urodził się w rodzinie Bartłomieja i Anny z Watychowiczów, a jego rodzeństwo obejmowało starszego brata Franciszka (1891–1931), który zasłynął jako prawnik oraz urzędnik i działacz społeczny.
W obliczu wybuchu I wojny światowej, Jakub wstąpił do Legionów Polskich i za swoje bohaterstwo został odznaczony Orderem Virtuti Militari. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, został przyjęty do Wojska Polskiego. W dniu 17 października 1919 roku, pełniąc służbę w Departamencie Gospodarczym Ministerstwa Spraw Wojskowych jako podoficer gospodarczy byłych Legionów Polskich, mianowano go podporucznikiem gospodarczym z datą 1 listopada 1919 roku. Wziął również udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
3 maja 1922 roku był poddany weryfikacji i przyznano mu stopień kapitana z datą starszeństwa 1 czerwca 1919 roku oraz 58. lokatą w korpusie oficerów administracji, dział gospodarczy. Jego macierzystym oddziałem był Wojskowy Okręgowy Zakład Gospodarczy Nr I. W latach 1921-1923 uczestniczył w Kursie Normalnym w Wyższej Szkole Intendentury w Warszawie, jednocześnie pozostając oficerem nadetatowym Okręgowego Zakładu Gospodarczego Nr I w Warszawie. 11 listopada 1923 roku, po zakończeniu kursu, został przydzielony do Departamentu VII Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych.
1 grudnia 1924 roku awansowano go do stopnia majora, z datą starszeństwa 15 sierpnia 1924 roku oraz 6. lokatą w korpusie oficerów intendentów. Następnie, na stopień podpułkownika został mianowany z datą starszeństwa 1 stycznia 1936 roku, również uzyskując 6. lokatę w korpusie oficerów intendentów. 12 grudnia 1937 roku objął stanowisko wiceprezesa Zarządu Towarzystwa Sportowego Wisła Kraków.
W 1939 roku był zatrudniony w Szefostwie Intendentury Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie jako zastępca szefa. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej, przebywając następnie w Oflagu VI E w Dorsten.
Jakub Pajerski zmarł w 1956 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu komunalnym w Nowym Targu, w kwaterze 28-1-61. Na podstawie decyzji prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 3 listopada 2020 roku, na wniosek prezesa koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych w Nowym Targu, grób Jakuba Pajerskiego został zgłoszony do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski, nosząc numer 1106.
Ordery i odznaczenia
Jakub Pajerski, wybitny przedstawiciel polskich sił zbrojnych, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego dokonaniach i poświęceniu. Jego osiągnięcia w zakresie służby wojskowej zostały docenione za pomocą następujących wyróżnień:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6625 – 17 maja 1922,
- Krzyż Niepodległości – 9 listopada 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Walecznych – czterokrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”,
- Srebrny Krzyż Zasługi – 16 marca 1928 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”,
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
- Odznaka za Rany i Kontuzje z dwiema gwiazdkami.
Te odznaczenia są nie tylko wyrazem uznania dla jego odwagi, ale także dla jego wkładu w odbudowę i rozwój polskiego wojska w trudnych czasach.
Przypisy
- Jakub Pajerski. ecmentarz.nowytarg.pl. [dostęp 19.08.2020 r.]
- Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, Pajerski [online], [dostęp 13.03.2021 r.]
- Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 27.06.2022 r.]
- Jakub Pajerski. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. [dostęp 12.08.2017 r.]
- Rybka i Stepan 2006, s. 332.
- Nowe władze T.S. Wisła Kraków. „Ilustrowany Kurier Codzienny”, s. 4, 14.12.1937 r.
- M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612.
- M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296.
- M.P. z 1928 r. nr 65, poz. 89.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 6.01.1923 r., s. 21.
- Dz. Pers. MSWojsk. Nr 131 z 17.12.1924 r., s. 738.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 315, 445.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 771, 784.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 22, 1157.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 1277, 1316, 1503.
- Lista starszeństwa 1922, s. 380.
- Dz. Rozk. Wojsk. Nr 95 z 26.11.1919 r., poz. 3681.
- Jan Gałdyn. Ostatnie słowa śp. Dr. Franciszka Pajerskiego. „Gazeta Podhalańska”, s. 3, Nr 44 z 01.11.1931 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Stefan Chmura | Leopold Gebel | Adam Mularz | Kazimierz Kominkowski | Tadeusz Morawa | Stanisław Nowotny | Maria Pajerska | Janusz Nosek | Stanisław Kwapniewski | Józef Szewczyk (generał)Oceń: Jakub Pajerski