UWAGA! Dołącz do nowej grupy Nowy Targ - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Maria Pajerska


Maria Pajerska, znana również pod różnymi pseudonimami, takimi jak „Hanka”, „Maryna”, „Marynka” czy „Janeczka”, to postać, która zasłynęła w historii Polski. Urodziła się 11 lipca 1913 roku w Nowym Targu. Jej życie zakończyło się tragicznie 12 sierpnia 1942 roku w Warszawie.

Maria była polską nauczycielką, która w czasach II wojny światowej włączyła się w działania ruchu oporu. Była aktywną uczestniczką Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej (ZWZ–AK), gdzie pełniła rolę kurierki, co wiązało się z niebezpiecznymi i odpowiedzialnymi zadaniami.

Życiorys

Maria Pajerska przyszła na świat 11 lipca 1913 roku w Nowym Targu. Ukończyła edukację w Państwowym Gimnazjum im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu, a następnie stała się absolwentką Seminarium Nauczycielskiego w Warszawie. Wiedza i umiejętności zdobyte w tych instytucjach pozwoliły jej pracować jako nauczycielka, a przed wybuchem II wojny światowej, w 1939 roku, uczyła w prywatnym gimnazjum w stolicy Polski.

W momencie wybuchu wojny oraz po przystąpieniu do Przysposobienia Wojskowego Kobiet, aktywnie uczestniczyła w obronie Warszawy. Po zakończeniu walk w stolicy, w grudniu 1939 roku, wróciła do Nowego Targu i zaangażowała się w działalność Związku Walki Zbrojnej. 21 lipca 1940 roku została wezwána do Krakowa, gdzie wzięła udział w spotkaniu z kapitanem Adamem Smulikowskim, ps. „Kotwicz”. To na tym zebraniu ogłoszono utworzenie jednolitego odcinka kuriersko-przerzutowego „Południe”, który składał się z czterech pododcinków, noszących imiona kobiet: „Teresa” (Nowy Targ), „Sabina” (Nowy Sącz), „Kazimiera” (Jasło) oraz „Bronisława” (Sanok).

Po przyjęciu tego zadania, Maria Stała się kierowniczką pododcinka „Teresa”, którego siedziba znajdowała się w Nowym Targu. W tej roli działała do czerwca 1941 roku, używając różnych pseudonimów, takich jak „Hanka”, „Marynka” i „Janeczka”, a także posługując się przybranym nazwiskiem Teresa Porębska. W ramach swoich obowiązków przechodziła przez trasy transgraniczne, między innymi z Zakopanego do Budapesztu jako kurierka, a także brała udział w akcjach bojowych.

Po zagrożeniu aresztowaniem związanego z „wsypą” w Krakowie, Maria została przeniesiona do Warszawy. Przydzielono ją do sztabu „Skrzydeł”, gdzie zajmowała się przejmowaniem zrzutów lotniczych. Po przekształceniu ZWZ w lutym 1942 roku, zaczęła działać w Armii Krajowej. Niestety, wiosną 1942 roku jej działalność konspiracyjna została wykryta przez gestapo. Rankiem 12 sierpnia 1942 roku, zaskoczona przez Niemców w swoim mieszkaniu przy ulicy Zakręt 1 na warszawskiej Sadybie, została aresztowana. W dramatycznym momencie, próbując uniknąć schwytania, zażyła truciznę, kończąc swoje życie.

Maria Pajerska spoczywa na Cmentarzu Bródnowskim (kwatera 37F-4), gdzie została pochowana pod pseudonimem „Teresa”.

Upamiętnienie

Maria Pajerska została pośmiertnie odznaczona Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari, co jest wyrazem nieocenionego uznania za jej odwagę i poświęcenie.

Warto również zaznaczyć, że jej imię znalazło się na tablicy upamiętniającej wychowanków-ofiary wojny, która została ustanowiona w macierzystym I Liceum Ogólnokształcącym im. Seweryna Goszczyńskiego w Nowym Targu.

Dodatkowo, uchwałą Miasta Nowy Targ z dnia 20 listopada 2017 roku, ul. Wojsk Ochrony Pogranicza została przemianowana na ulicę Marii Pajerskiej, co podkreśla jej znaczenie w historii lokalnej społeczności.

Przypisy

  1. Maria Pajerska zostanie upamiętniona. Mieszkańcy dotychczasowej ulicy WOP nie muszą wymieniać dokumentów. podhaleregion.pl, 08.12.2017 r. [dostęp 25.07.2021 r.]
  2. Uchwała nr XLII/398/2017 Rady Miasta Nowy Targ z dnia 20.11.2017 r. w sprawie: zmiany nazwy ulicy Wojsk Ochrony Pogranicza. nowytarg.pl. [dostęp 25.07.2021 r.]
  3. a b c Anna Szopińska: Dla jeszcze jednej bohaterki – potrzebna ulica…. podhaleregion.pl, 23.01.2014 r. [dostęp 25.07.2021 r.]
  4. a b c d e f g h i j Grzegorz Watycha: Ankieta konsultacyjna w sprawie ustawowego obowiązku zmiany nazwy ulicy Wojsk Ochrony Pogranicza. nowytarg.pl, 03.11.2017 r. [dostęp 25.07.2021 r.]
  5. a b Maria Groblewska-Orzechowska: Konspirowały i walczyły. 1980, s. 182.
  6. a b c d Jerzy Ślaski: Polska walcząca. 1990, s. 199.
  7. a b Józef Kasperek: Podhale w latach wojny i okupacji niemieckiej 1939-1945. 1990, s. 289.
  8. a b Grzegorz Mazur: Wojna i okupacja na Podkarpaciu i Podhalu. 1998, s. 166.
  9. a b e Maria Fieldorf: Generał „Nil”. August Emil Fieldorf. Fakty, dokumenty, relacje. 1993, s. 369.
  10. a b Teodor Gąsiorowski: Małopolski Słownik Biograficzny Uczestników Działań Niepodległościowych 1939-1956. T. 1. 1997, s. 111.
  11. a b c d e f g h i j k Aleksander Rybicki (red. Artur Bata). Leśne ścieżki (2). „Podkarpacie”. Nr 2, s. 7, 13.01.1983.
  12. a b Włodzimierz Wnuk: Walka podziemna na szczytach. 1980, s. 156.
  13. a b c d Tadeusz M. Trajdos: Spisz i Orawa. W 75. rocznicę powrotu do Polski północnych części obu ziem. 1995, s. 111.
  14. a b Ewa Bukowska: Łączność, sabotaż, dywersja. Kobiety w Armii Krajowej. 1985, s. 129.

Oceń: Maria Pajerska

Średnia ocena:4.86 Liczba ocen:20