Kazimierz Wiktor Kominkowski, urodzony 30 września 1889 roku w Nowym Targu, to postać, która zapisała się w historii jako podpułkownik piechoty Wojska Polskiego. Jego życie było pełne zaangażowania w sprawy niepodległościowe, co czyni go ważnym działaczem w tej dziedzinie.
W trakcie swojej kariery wojskowej odznaczony został Orderem Virtuti Militari, co stanowi najwyższe uznanie dla jego zasług i odwagi. Mimo że data jego śmierci pozostaje nieznana, jego dziedzictwo nadal wzbudza zainteresowanie w historiografii polskiej.
Życiorys
Kazimierz Kominkowski przyszedł na świat 30 września 1889 roku w Nowym Targu, będącym wówczas miastem powiatowym w Królestwie Galicji i Lodomerii. Urodził się w rodzinie Stanisława i Jadwigi z Lazarów. Po ukończeniu swojej edukacji, Kazimierz uczęszczał do Szkoły Handlowej w Krakowie, a także zdobywał wiedzę w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego.
Po zakończeniu I wojny światowej, jako weteran Legionów Polskich, Kazimierz Kominkowski wstąpił do Wojska Polskiego. Został promowany do stopnia podporucznika i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. w bitwie pod Żabinką. Już 1 czerwca 1921 roku awansował do stopnia kapitana piechoty.
W latach 20. XX wieku był członkiem 7 pułku piechoty Legionów z siedzibą w Chełmie, gdzie jego współbratem był kapitan Aleksander Kominkowski. W 1923 roku pełnił obowiązki p.o. dowódcy I batalionu, a w 1924 dowodził III batalionem. W 1925 roku, z dniem 1 lipca, został awansowany do stopnia majora piechoty.
W listopadzie 1926 roku przeniesiono go z Oddziału Va Biura Ścisłej Rady Wojennej do Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych na stanowisko referenta w Samodzielnym Referacie Personalnym. Następnie, w kwietniu 1929 roku, został kierownikiem tego referatu i jednocześnie objął stanowisko zastępcy szefa Biura Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Po likwidacji swojej funkcji w lipcu tego samego roku, Kazimierz pozostał jako zastępca szefa Biura Personalnego MSWojsk, a 1 stycznia 1930 roku awansował na podpułkownika piechoty. W dniu 30 kwietnia 1934 roku przeszedł do rezerwy.
Po zakończeniu kariery wojskowej, Kazimierz Kominkowski pełnił funkcję dyrektora Biura Personalnego Ministerstwa Komunikacji. Dodatkowo był prezesem Zarządu Głównego stowarzyszenia Rodzina Kolejowa, które zostało założone w 1934 roku. Był również aktywnym członkiem Związku Strzeleckiego oraz Kolejowego Przysposobienia Wojskowego, a w lipcu 1936 roku objął stanowisko dyrektora Gabinetu Ministra Poczt i Telegrafów.
W życiu osobistym, Kominkowski pozostawał żonaty, jednak nie doczekał się potomków.
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Kominkowski otrzymał liczne odznaczenia, które odzwierciedlają jego wkład w niepodległość oraz organizację wojskową Polski. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz tych zaszczytów:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4874 – przyznany 8 grudnia 1921,
- Krzyż Niepodległości – nadany 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – przyznany 10 listopada 1928 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”,
- Krzyż Walecznych – otrzymany czterokrotnie,
- Złoty Krzyż Zasługi – nadany 18 marca 1933 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”,
- Srebrny Krzyż Zasługi – przyznany 3 sierpnia 1928 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”,
- Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych – przyznana 12 maja 1936,
- łotewski Medal Pamiątkowy 1918-1928 – nadany 6 sierpnia 1929.
Przypisy
- Dnie chwały 7 p. p. Leg.. „Chełmski Kurjer Ilustrowany”, s. 3–4, 20.09.1925 r. Chełm: Tadeusz Skoraczewski. [dostęp 06.06.2022 r.]
- Zbiory NAC on-line [online], audiovis.nac.gov.pl [dostęp 06.06.2022 r.]
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 07.06.1934 r., s. 140.
- Kolejowe Przysposobienie Wojskowe nr 18/1936.
- Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 23, 432.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 179.
- Krzyże Zasługi dla wojskowych. „Przegląd Wieczorny”. Nr 179, s. 2, 06.08.1928 r.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 06.08.1929 r., s. 239.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27.04.1929 r., s. 118.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 06.07.1929 r., s. 185.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17.11.1926 r., s. 403.
- Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 124.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 138.
- Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 355.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 143.
- Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 453.
- Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 06.12.1921 r., s. 1609.
- M.P. z 1933 r. nr 64, poz. 82.
- M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 632.
- M.P. z 1928 r. nr 178, poz. 387.
- Kolekcja ↓, s. 3, Kazimierz Kominkowski podał, że Krzyż Walecznych został mu nadany sześciokrotnie.
- Kolekcja ↓, s. 1, 2, 10.
- Kolekcja ↓, s. 2.
- Kolekcja ↓, s. 1.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Tadeusz Morawa | Stanisław Nowotny | Maria Pajerska | Janusz Nosek | Stanisław Kwapniewski | Józef Szewczyk (generał) | Jakub Pajerski | Stefan Chmura | Leopold Gebel | Adam MularzOceń: Kazimierz Kominkowski