Aleksander Stopczański

---

Życiorys

Aleksander Stopczański, po ukończeniu szkoły średniej w Tarnowie, w 1852 roku podjął studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Wiedeńskim. Jego ciężka praca i determinacja zaowocowały w 1858 roku nadaniem mu stopnia doktora medycyny i chirurgii. Po uzyskaniu tytułu, Stopczański rozpoczął swoją karierę zawodową jako lekarz w szpitalu w Wiedniu, gdzie zdobywał cenne doświadczenie.

Wkrótce potem objął stanowisko asystenta w Katedrze Chemii Patologicznej na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie specjalizował się w analityce płynów ustrojowych. Z kolei w 1864 roku powrócił do Krakowa, gdzie zyskał tytuł docenta chemii patologicznej oraz kierował Pracownią Chemiczną. Jego osiągnięcia zostały dostrzegane i w 1868 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1874 roku profesorem zwyczajnym chemii lekarskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim.

W ciągu swojej kariery trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, co potwierdzało jego uznanie w środowisku akademickim. W 1897 roku uhonorowano go Orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1906 roku, w związku z przejściem w stan spoczynku, otrzymał od cesarza tytuł c. k. radcy dworu, co było wyrazem uznania dla jego dorobku naukowego.

Był także aktywnym członkiem Komisji Balneologicznej Towarzystwa Naukowego Krakowskiego oraz Akademii Umiejętności. Jako jeden z pionierów badań nad wodami mineralnymi w Krynicy i Szczawnicy, przyczynił się do rozwoju wiedzy w tej dziedzinie. Publikacje takie jak „Rozbiór chemiczny wody mineralnej szczawnickiej ze siedmiu zdrojów” (Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, t. 33, 1865) oraz „Rozbiór chemiczny wody mineralnej szczawy magnezowo-sodowo-żelazistej ze zdroju słotwińskiego w Krynicy” (tamże, t. 37, 1868) stanowią istotny wkład w krajową literaturę naukową.

Stopczański zmarł w 1912 roku, a jego pamięć trwa wśród mieszkańców Krakowa, gdzie został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 2 płd.).

---

Oceń: Aleksander Stopczański

---