Jerzy Nomarski, urodzony 6 stycznia 1919 roku w Nowym Targu, to postać znacząca w polskiej nauce, która poświęciła swoje życie badaniom w dziedzinie fizyki oraz optyki. Jego śmierć miała miejsce 17 lutego 1997 roku w Antony, gdzie pozostawił po sobie bogaty dorobek naukowy.
Był nie tylko uzdolnionym naukowcem, ale także wykładowcą w paryskiej École supérieure d'optique, gdzie dzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi adeptami tej dziedziny. Jego prace miały istotny wpływ na rozwój optyki, a także na wiele pokrewnych dyscyplin technicznych.
Życiorys
Jerzy Nomarski był osobą o bogatej biografii, naznaczonej wieloma znaczącymi wydarzeniami. W swojej młodości, podczas II wojny światowej, brał czynny udział w ruchu oporu, posługując się pseudonimem Rosomak. Jego odwaga i zaangażowanie objawiły się również w trakcie powstania warszawskiego, gdzie służył w stopniu kaprala w składzie plutonu łączności batalionu Zaremba-Piorun. Po wzięciu do niewoli przez niemieckie wojska, jego heroiczne działania na zawsze odcisnęły się w pamięci wielu ludzi.
Po wojnie, Nomarski kontynuował swoją edukację, kończąc studia na Politechnice Warszawskiej. Jego poszukiwania wiedzy prowadziły go również do Uniwersytetu w Lowanium, gdzie spędził dwa lata, a następnie do École supérieure d’optique w Paryżu, gdzie studiował od 1947 do 1949 roku.
W swojej karierze naukowej, pracował w Centre national de la recherche scientifique, co stanowiło ważny krok w jego działaniach badawczych. W 1954 roku, obronił swoją dysertację doktorską z fizyki na Uniwersytecie Paryskim. Jego wysiłki i osiągnięcia w dziedzinie nauki zostały docenione, gdy w 1955 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1966 roku awansował na profesora zwyczajnego w École supérieure d’optique.
Dorobek naukowy
Jerzy Nomarski był znaczącą postacią w dziedzinie nauki, którego osiągnięcia pozostają w pamięci wielu entuzjastów technologii i biologii. Jego dorobek składa się z imponującej liczby 29 patentów, które dotyczą jego specjalności, a także 38 prac naukowych, które znacznie przyczyniły się do poszerzenia wiedzy w jego dziedzinie.
Dodatkowo, Nomarski opublikował 71 komunikatów, które obejmowały wynalazki oraz opracowania, ukazujące jego wkład w rozwój naukowy w renomowanych pismach. Jego praca nie ograniczała się jedynie do teorii; zmodyfikował mikroskop interferencyjny, wprowadzając kontrast interferencyjno-różniczkowy (DIC, z ang. differential interference contrast). Ta innowacja zyskała na znaczeniu i często określa się ją jako „Nomarski interference contrast”, co świadczy o jego wpływie na tę technologię.
Warto również zaznaczyć, że konstrukcja wprowadzona przez Nomarskiego została wykorzystana w latach 50. przez firmę Carl Zeiss, co podkreśla praktyczny wymiar jego badań. Był również cenionym członkiem korespondencyjnym zamiejscowym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, co świadczy o jego aktywnej roli w międzynarodowym środowisku naukowym.
Przypisy
- Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 103. docplayer.pl. [dostęp 13.11.2016 r.]
- Wzmianka w serwisie Muzeum Powstania Warszawskiego, [dostęp 07.09.2013 r.]
- a b Notatka w serwisie informacyjnym Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. maius.uj.edu.pl. [dostęp 07.09.2013 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Aleksander Stopczański | Kazimierz Budzyk | Aleksander Ronikier | Jadwiga Apostoł | Zygmunt Zagórowski | Józef Brynkus | Franciszek Nowotny | Juliusz Wojciech Bełtowski | Władysława Niemczyk | Anna Strzelecka | Jakub Zachemski | Zbigniew Gołąb | Czesław Franciszek Pajerski | Bronisław Mieszkowski (historyk sztuki) | Piotr Zieliński (fizyk) | Roman Pietrzak | Julian Karol Nowotny | Sławomir M. Nowinowski | Jan Skarbek (historyk)Oceń: Jerzy Nomarski