Bronisław Mieszkowski (historyk sztuki)

---

Życiorys

Bronisław Mieszkowski był absolwentem historii sztuki, ukończył Uniwersytet Jagielloński, gdzie nabył solidne podstawy teoretyczne i praktyczne w tej dziedzinie. W trakcie II wojny światowej znalazł się w oflagach, a po wojnie, w wrześniu 1946 roku, powrócił do Polski, gdzie rozpoczął swoją kariery zawodową.

Między rokiem 1946 a 1947 pracował w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu, gdzie jego pasja do sztuki mogła się rozwijać w praktyce. W latach 1947–1951 pełnił funkcję zastępcy wojewódzkiego konserwatora zabytków w Gdańsku, a następnie, w 1951 roku, objął stanowisko wojewódzkiego konserwatora. Niestety, ta rola nie trwała długo, ponieważ w 1958 roku został odwołany, kiedy zdecydowanie sprzeciwił się planowanej budowie ciepłowni w rejonie gdańskiego Żurawia.

W 1955 roku Bronisław Mieszkowski był jednym z członków założycieli gdańskiego oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki, a także pierwszym przewodniczącym jego sekcji naukowej. Jego wkład w edukację i popularyzację historii sztuki był nieoceniony, wykładając tę dziedzinę na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. Od 1958 do 1964 roku kierował Pracownią Konserwacji Dzieł Sztuki w gdańskim oddziale Przedsiębiorstw Państwowe Pracownie Konserwacji Zabytków, wnosząc istotny wkład w ochronę i konserwację polskiego dziedzictwa kulturowego.

W latach 1964–1975 był współorganizatorem i kuratorem zbiorów sztuki w Muzeum Zamkowym w Malborku, co miało ogromne znaczenie dla zadań konserwatorskich, a także dla promocji kultury i sztuki w regionie. Od 1973 do 1975 roku pełnił funkcję prezesa pomorskiego oddziału Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, co świadczy o jego zaangażowaniu w propagowanie wartości historycznych i artystycznych.

Bronisław Mieszkowski zmarł na raka i został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni, w kwaterze 64-31-1. Jego osiągnięcia w dziedzinie historii sztuki są niezapomniane, a podobizna Mieszkowskiego, dłuta Tadeusza Godziszewskiego, umieszczona na zworniku arkady kamienicy przy ulicy Długi Targ 25, stanowi trwały dowód na jego zasługi w odbudowie gdańskich zabytków.

---

Oceń: Bronisław Mieszkowski (historyk sztuki)

---