Kazimierz Budzyk

---

Życiorys

Kazimierz Budzyk przyszedł na świat w licznej rodzinie chłopskiej, jako syn Ignacego. Był drugim dzieckiem w rodzinie, w której przyszło na świat jeszcze pięcioro młodszych braci i sióstr. W 1929 roku ukończył gimnazjum klasyczne w Nowym Targu, a następnie rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim, które z powodzeniem zakończył w 1934 roku. Po ukończeniu studiów, podjął pracę jako bibliotekarz, zajmując się przede wszystkim starymi drukami.

Rok 1944 był dla Budzyka przełomowy, gdyż zakończył kształcenie na tajnym uniwersytecie poznańskim, działającym w Warszawie, gdzie uzyskał stopień doktora na podstawie pracy księgoznawczej dotyczącej Konstytucji sejmowych XVII wieku.

Po zakończeniu II wojny światowej, od 1945 roku pełnił rolę redaktora serii „Biblioteka Pisarzy Polskich i Obcych” w czasopiśmie „Książka i Wiedza”. Jego kariera akademicka rozwijała się, gdy objął stanowisko kierownika Katedry Historii Kultury na Wszechnicy Radiowej. W 1948 roku był jednym z współzałożycieli Instytutu Badań Literackich, gdzie również sprawował funkcję zastępcy dyrektora. Istotną inicjatywą Kazimierza Budzyka było stworzenie i rozwój Działu Bibliografii Staropolskiej w ramach Instytutu.

W 1955 roku, dzięki jego zaangażowaniu, została powołana Katedra Teorii Literatury na Uniwersytecie Warszawskim, co znacząco wzbogaciło ofertę edukacyjną uczelni.

Kazimierz Budzyk zmarł w Warszawie. Jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze C2-10-5.

Twórczość

Kazimierz Budzyk to postać, która znacząco wpłynęła na badania nad literaturą polską, szczególnie w kontekście renesansu. W jego dorobku znaleźć można wiele znaczących publikacji, które przyczyniły się do zrozumienia tego okresu w dziejach literackich kraju.

• „Przełom renesansowy w literaturze polskiej”,
• „Z dziejów renesansu w Polsce”,
• „Szkice i materiały do dziejów literatury staropolskiej”,
• „Studia z zakresu bibliografii i księgoznawstwa”,
• Antologia „Stylistyka teoretyczna w Polsce”,
• „Bibliografia konstytucyj sejmowych XVII wieku w Polsce” Wrocław 1952,
• Inicjator i red. naczelny (do 1963) Bibliografii literatury polskiej „Nowy Korbut”.

Twórczość Budzyka ukazuje nie tylko jego zainteresowanie literaturą, ale również głęboką wiedzę z zakresu historii i teorii literackiej. Jego prace do dziś pozostają ważnym źródłem informacji dla badaczy i miłośników literatury.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Budzyk otrzymał wiele odznaczeń, które podkreślają jego zasługi i wkład w rozwój kraju. W szczególności warto wspomnieć o dwóch wyróżnieniach, które zasługują na szczególną uwagę:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 16 lipca 1954,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 22 lipca 1951.

Nagrody

Kazimierz Budzyk odebrał nagrodę państwową II stopnia za całokształt swojej pracy naukowej, która miała miejsce w minionych dziesięciu latach. W szczególności wyróżniono go za jego istotne osiągnięcia, takie jak praca pt. „Przełom renesansowy w literaturze polskiej drugiej połowy XV i pierwszej połowy XVI wieku” oraz ważna „Bibliografia Konstytucji Sejmowych XVII wieku w Polsce”. Nagroda ta została przyznana w 1955 roku.

---

Oceń: Kazimierz Budzyk

---